„Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu dosięgła połowy drogi, wszechmocne Słowo Twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu” – tak liturgia Oktawy Bożego Narodzenia odczytuje prawdę, o której mówi św. Jan Ewangelista: „Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami” (J 1,14).
Tajemnica Wcielonego Słowa
Święta Bożego Narodzenia wprowadzają nas w wielką tajemnicę wiary o Panu Bogu, który wciąż szuka człowieka. Jezus Chrystus, „Emmanuel” – „Bóg z nami”, wchodzi w historię człowieka i pragnie zamieszkać w ludzkich sercach. Wyśpiewujemy tę prawdę w pięknej kolędzie: „Cicha noc, święta noc, pokój niesie ludziom wszem… Narodzony Boży Syn, Pan Wielkiego Majestatu, niesie dziś całemu światu, odkupienie win”.
To wszystko stało się faktem, gdy Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami. Jezus Chrystus staje się darem. W tej tajemnicy chce powiedzieć coś bardzo ważnego. Warto na nowo pochylić się nad treścią „Orędzia z Groty Betlejemskiej” Lamberta Nobena, misjonarza, który w najprostszych słowach potrafił oddać, czym jest dar Emmanuela. Potrzeba geniuszu poety, aby dostrzec te proste prawdy.
Orędzie z Groty Betlejemskiej
Narodziłem się nagi, mówi Bóg, abyś ty potrafił wyrzekać się samego siebie.
Narodziłem się ubogi, abyś ty mógł uznać Mnie za jedyne bogactwo.
Narodziłem się w stajni, abyś ty nauczył się uświęcać każde miejsce.
Narodziłem się bezsilny, abyś ty nigdy się Mnie nie lękał.
Narodziłem się z miłości, abyś ty nigdy nie zwątpił w Moją miłość.
Narodziłem się w nocy, abyś ty uwierzył, iż mogę rozjaśnić każdą rzeczywistość spowitą ciemnością.
Narodziłem się w ludzkiej postaci, mówi Bóg, abyś ty nigdy nie wstydził się być sobą.
Narodziłem się jako człowiek, abyś ty mógł stać się synem Bożym.
Narodziłem się prześladowany od początku, abyś ty nauczył się przyjmować wszelkie trudności.
Narodziłem się w prostocie, abyś ty nie był wewnętrznie zagmatwany.
Narodziłem się w twoim ludzkim życiu, mówi Bóg, aby wszystkich ludzi zaprowadzić do domu Ojca.
Objawienie miłości
W noc betlejemską Bóg objawił ludzkości Miłość: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Te słowa wskazują, że człowiek oraz świat od początku są umiłowani przez Boga. Bóg z miłości do nas stał się człowiekiem, narodził się w skrajnej nędzy w stajni betlejemskiej. Dla naszego zbawienia przyszedł na świat jako małe Boże Dziecię, w którym ukryła się cała wszechmoc i miłość Boga. Matka Najświętsza wraz z Józefem pierwsi uznali w Nim Boga. To radosne orędzie, że narodził się Zbawiciel, usłyszeli pasterze, którzy na polach betlejemskich pilnowali owiec. Tylko serca czuwających pasterzy zdolne były uwierzyć w orędzie głoszone przez Anioła. Oni napełnieni radością i odwagą oddali Bogu pokłon, adorowali Słowo, które stało się Ciałem i stali się świadkami Miłości, przyjmując dar Nowonarodzonego Jezusa.
Dar betlejemskiej nocy
Bóg narodzony w świętą noc jako Dzieciątko porusza nie tylko nasze uczucia. Mamy świadomość, że dotykamy tajemnicy wiary. Jednorodzony Syn Ojca – jak mówimy w Credo – zostaje zrodzony, a nie stworzony. Odwieczne Słowo rodzi się w ludzkim ciele dla naszego zbawienia. Wspaniały jest urok Świąt Bożego Narodzenia: czekamy na wspólną wieczerzę, na życzenia, choinkę, szopkę, Pasterkę; na kolędy i na śnieg. Musimy jednak pamiętać, że siedząc przy suto zastawionym stole czy rozpakowując prezenty, nie możemy przeoczyć tego, co jest w tych świętach najistotniejsze: daru, jaki przynosi nam ta wyjątkowa noc, a więc Jezusa. Jeśli zatrzymamy się tylko na zewnętrznej stronie świętowania, to żłóbek może pozostać pusty jak i nasze serca. A wówczas nie będzie niczego, czym można by tę pustkę wypełnić. Pozostaną być może: uczucie zmęczenia, spowodowane przygotowaniem tych świąt, przejedzenie się, trochę kolorowego papieru, wstążek po rozpakowanych podarkach, nadesłane kartki z życzeniami i wiele naczyń do umycia. Noc Bożego Narodzenia jest początkiem naszej nadziei zbawienia, a jest nią dar Nowonarodzonego Chrystusa.
ks. Ryszard Sawicki
