Światło, głos dochodzący z obłoku, dwie postacie przychodzące z Nieba. 6. sierpnia obchodzimy Uroczystość Przemienienia Pańskiego. Opis tego wydarzenia jest znany każdemu katolikowi. Kościół ustanawiając tę Uroczystość, chce, abyśmy bliżej przyjrzeli się temu wydarzeniu, skierowali swój wzrok na Jezusa, którego twarz i szata zajaśniała.
Bóstwo Jezusa
Jezus przemieniając się w towarzystwie Apostołów, pokazał, że jest Bogiem. Zszedł na ziemię i stał się człowiekiem, ale przy tym nie zatracił Swojego bóstwa. Potwierdzeniem tego są słowa dobiegające z obłoku: „To jest Mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17,5). Sam Bóg potwierdził to, że Jezus to Jego Syn oraz to, że ma boską naturę.
Przemienienie Pańskie ma również inne znaczenie. Miało ono dodać sił Apostołom, wzmocnić ich, aby mogli radzić sobie z problemami po zejściu z Góry Przemienienia. Miało być w nich ciągle żywe, trwać każdego dnia w ich sercach. Dzięki zobaczeniu tego niezwykłego wydarzenia mogli upewnić się w tym, że pójście za Jezusem było dobrą decyzją, miało i ciągle ma sens, że to Jezus jest Mesjaszem i głosi Prawdę.
Lęk czy zdumienie?
Jakie emocje mogły kryć się w Apostołach, towarzyszących Jezusowi na górze? Strach, lęk czy może zdumienie i zachwyt? Są oni świadkami niezwykłego i niespotykanego wydarzenia. Emocje towarzyszące im mogły być skrajne, zupełnie pomieszane i sprzeczne. Zostali przecież wybrani, Jezus nie wziął ze sobą dwunastu, wybrał trzech: Piotra, Jana i Jakuba. Mogło być to dla nich powodem radości – jako nieliczni mogą doświadczyć czegoś tak pięknego. Z drugiej strony, za tą radością kryje się niepewność. Zapewne nie rozumieli całej sytuacji, była ona czymś nowym, nie wiedzieli, czego jeszcze mogą się spodziewać, czy nic im się nie stanie i czy są bezpieczni. Ewangelista Mateusz pokazuje nam początkową pewność Apostołów – chcą rozstawić namioty dla Jezusa oraz Mojżesza i Eliasza, którzy ukazali się z Nieba i rozmawiali z Nim. Zaraz po tym dopada ich ogromny strach, padają na ziemię, słysząc głos Boga. Jezus ponownie dodaje im pewności, Jego dotyk ich otula, dodaje poczucia bezpieczeństwa, a słowa „wstańcie, nie lękajcie się!” są zapewnieniem tego, że jeśli Jezus jest obok, nic i nikt im nie zagrozi.
Wezwanie dla nas
W dzisiejszym świecie to my mamy być Apostołami. Każdy wierzący w Chrystusa i wyznający Jego Imię ma do spełnienia niezwykłą misję apostolską. On chce dodać nam otuchy, tak jak zrobił to przed dwoma tysiącami lat ówczesnym Apostołom. Słowa zapisane w Biblii są skierowane właśnie do Ciebie. Nie lękaj się na drodze głoszenia Imienia Pana, On jest blisko. Słowa „nie lękajcie się!” są skierowane konkretnie do Ciebie. Tu i teraz. Uszami serca i dzięki wierze usłysz głos Jezusa, usłysz te słowa i wiele innych słów, które On codziennie do Ciebie wypowiada, wskazując drogę, którą powinieneś iść. Wsłuchaj się w głos Boga Ojca, który wprost mówi o posłuszeństwie Jezusowi. Idź wszędzie tam, gdzie Cię pośle, w każde miejsce, do każdego człowieka i w każdym czasie. Odwagi!
Zuzanna Wujek
