Modlitwa wstawiennicza została opisana w Piśmie Świętym, kiedy to m.in. św. Jakub w 5,16 prosił chrześcijan, by: wyznawali sobie nawzajem grzechy, modlili się jeden za drugiego, a przez to odzyskali zdrowie. Co to dla nas oznacza dzisiaj?
Istnieje taka modlitwa, w której wychodzimy poza krąg własnych spraw i siebie samego – to modlitwa wstawiennicza, czyli wstawiamy się za kogoś u Boga. Modlitwa ta jest wyrazem naszej ludzkiej solidarności i empatii z bliźnimi. Modlimy się w ten sposób za tych, którzy prosili nas o modlitwę lub za bliskie nam osoby. Bywa, że intencją modlitwy wstawienniczej jest jakieś wydarzenie, dzieło, projekt, który leży nam na sercu. Nie byłoby jednak modlitwy wstawienniczej, gdyby nie nasze zaufanie do Boga i osobista z Nim relacja. To ona sprawia, że modląc się, nie tracimy z oczu Tego, który jest dla nas droższy niż którykolwiek z Jego darów, a nawet niż to, o co się modlimy.
Modlić się jak Jezus
Pierwszym Wstawiennikiem jest sam Jezus, który z miłości do nas i z całym zaufaniem do Ojca oddał za nas swoje życie, abyśmy mieli je w obfitości (por. J 10,10). Jest On dla nas wzorem „życia dla” proegzystencji. A skoro tak, to dla nas wstawiennictwo staje się wyzwaniem wynikającym z bycia uczniami Jezusa. Ta modlitwa wstawiennicza, praktykowana przez Pana Jezusa, jest jak niezgłębiony i nieogarniony ocean: Pan modli się za wszystkich i za wszystko. Obejmuje sercem i słowem czasy i miejsca, zdarzenia i ludzi.
Razem z Maryją
Głęboka więź z Bogiem i wrażliwość na potrzeby bliźnich i chęć niesienia pomocy mogą być dla nas sposobnością do podjęcia modlitwy wstawienniczej. Przewodniczką będzie nam Maryja, która jest czujna i zapobiegliwa w sprawach ludzi, a ufna w relacji ze swoim Synem. Taką widzimy Ją w 2. rozdziale Ewangelii wg św. Jana, podczas wesela w Kanie Galilejskiej. Nie tylko troszczy się o to, by gościom niczego nie zabrakło, ale daje wyraz swojej pewności, że Jezus, który przecież Ją kocha, nie odmówi Jej niczego.
Możesz skorzystać z modlitwy wstawienniczej
Odnowa w Duchu Świętym wprowadziła dwie szczególne formy modlitwy za innych. Pierwsza z nich to nabożeństwo z modlitwą o uzdrowienie. Polega ono na tym, że po Mszy św. prowadzona jest modlitwa o uzdrowienie, często połączona z posługą charyzmatami. Druga to posługa modlitwą wstawienniczą. Popularność tej praktyki w wielu wspólnotach świadczy o wielkim zapotrzebowaniu na taką formę duchowej pomocy. Modlitwa wstawiennicza to modlitwa charyzmatyczna, to znaczy taka, w której trzeba być otwartym na Boże natchnienia. Nie wystarczy jednak chcieć pomagać innym, trzeba jeszcze wiedzieć, jak to robić i dlatego osoby posługujące modlitwą wstawienniczą przechodzą odpowiednią formację.
Dlaczego potrzebujemy pomocy innych? Źródła naszych trudności mogą być bardzo różne, a przeważnie są one związane z naszą kruchością fizyczną i emocjonalną, aż do problemów duchowych, mających związek z naszą relacją z Bogiem. Właśnie, dlatego głębokie nawrócenie często przynosi ludziom wolność od dolegliwości, z którymi wcześniej nie mogli sobie poradzić innymi środkami. Modlitwa wstawiennicza może być w tym wielką pomocą. Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy obciążeni i utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11, 28) – mówi Jezus, a w innym miejscu dodaje: Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich (Mt 18, 20).
W naszej diecezji wiele wspólnot Odnowy w Duchu Świętym posługuje modlitwą wstawienniczą dla osób chętnych, przy swoich parafiach. Ci, którzy rozpoznają w sobie powołanie do wstawiania się za innymi i którym wspólnota powierzyła to zadanie, tworzą zespoły modlitwy wstawienniczej i spotykają się – regularnie – na takiej właśnie modlitwie. Modlitwie towarzyszy biblijny gest nałożenia rąk wyrażający bliskość, solidarność z osobą, za którą się modlą, a także pragnienie, aby Duch Święty zstąpił w nowy sposób na osobę, za którą się modlimy i aby urzeczywistnił w niej owoce tej modlitwy. Jeżeli chcesz skorzystać z takiej modlitwy, zapytaj o posługę modlitwy wstawienniczej osoby z grupy Odnowy w Duchu Świętym przy swojej parafii albo w twoim mieście.
Danuta Święcka, dr teologii, katechetka
