Ekscelencjo Najdostojniejszy Księże Biskupie,
Czcigodni Kapłani
Kiedy dzisiaj w duchowy sposób pochylamy się nad tajemnicą Wielkiego Czwartku
W naszych sercach budzą się dwa dominujące uczucia
Zdumienie i Wdzięczność
Zdumiewa nas niesamowita Pokora Syna Bożego,
Który w przedziwny sposób przedłuża swoją obecność wśród ludzi
Szczególnie w tych dwóch, ustanowionych w Wielki Czwartek, sakramentach
Bóg obecny w Eucharystii w prostym, zwyczajnym kawałku chleba i odrobinie wina
Bóg obecny w Kapłaństwie w osobie słabego, grzesznego człowieka
Zdumiewające!
Jedynie Miłość jest zdolna do takiej pokory.
Wracamy myślą do Wieczernika
Ale wędrujemy w naszych myślach także do kościołów, w których Chrystus Najwyższy Kapłan wlał w kruche naczynia Waszego życia łaskę kapłaństwa.
Do tajemnicy święceń zbliżaliście się w postawie wielkiej pokory, kładąc się krzyżem na posadzce. Św. Jan Paweł II wspominając dzień swoich święceń napisał: „W tej postawie leżenia krzyżem przed otrzymaniem święceń wyraża się najgłębszy sens duchowości kapłańskiej” (Jan Paweł II, Dar i tajemnica).
W momencie święceń, gestowi nakładania rąk towarzyszyła cisza, podkreślająca tajemnicę Bożego działania. Wspomnienie tej modlitewnej ciszy, która zapanowała w najważniejszym momencie Waszych święceń, niech będzie dla Was stałym zaproszeniem, do kontemplowania Waszej nierozerwalnej przynależności do Chrystusa.
Świadomość obdarowania pobudza nasze serca do wdzięczności
Adorujemy i Uwielbiamy Boga, który tak szeroko poprzez te Sakramenty
otworzył dla nas Skarbiec Łask.
Ale wyrażamy wdzięczność także Wam Drodzy Kapłani, za to że z wiarą i miłością odpowiedzieliście na głos powołania i staliście się dla nas „alter Christus”. Dziękujemy za Wasz codzienny trud i poświęcenie w posłudze duszpasterskiej i ogarniamy Was Naszymi modlitwami.
Św. Grzegorz z Nazjanzu, już jako młody kapłan, radykalnie postrzegał swoją kapłańską posługę: „Trzeba zacząć od oczyszczenia siebie, zanim będzie się oczyszczało innych; trzeba posiąść naukę, by móc uczyć; trzeba stać się światłem, by oświecać, samemu zbliżyć się do Boga, by innych do Niego przybliżać, być uświęconym, by uświęcać…” (Orationes, 2, 71).
Życzymy Wam, aby droga, na którą zaprosił Was Chrystus – Najwyższy Kapłan była dla Was drogą ku świętości. Niech stale w Was wzrasta miłość do Eucharystii. Niech w gorliwym i pełnym poświęcenia wypełnianiu pragnień Serca Bożego wspiera Was zawsze moc Ducha Świętego.
Pracownicy Kurii Biskupiej w Ełku
