Od zawsze interesowałem się historią. I chodź wiele wiedziałem na temat różnych osób, to nigdy nie mogłem poznać ich osobiście. Nie mogłem zadać im pytań ani przebywać w ich towarzystwie. Mimo, że poznałem wiele faktów z ich życia, nie mogłem wejść w osobistą z nimi relację.
Jezus
Niestety, wielu z nas podobnie traktuje Jezusa. Wiemy, że żył dwa tysiące lat temu, znamy pewne fakty z Jego życia, potrafimy Go nawet zacytować – i na tym koniec. Popełniamy błąd polegający na tym, że traktujemy Go jak każdą inną postać historyczną. I nie bierzemy nawet pod uwagę wejścia w osobistą relację. Jeżeli chcemy móc podejmować decyzję zgodnie z wolą Jezusa, to zdecydowanie musimy poznać Go osobiście. Dobra Nowina jest taka, że nawet jeśli sama idea może nam się wydawać przerażająca, to każdy z nas może wejść w relację z Nim po wykonaniu kilku prostych kroków. Przez większość życia moja więź z Synem Bożym była nienajlepsza. Mimo, że co tydzień chodziłem do kościoła, to Jezus był dla mnie kimś pomiędzy historyczną postacią a wyimaginowanym przyjacielem. Przyjmowałem do wiadomości, że jest, potrafiłem nawet Go czasami zacytować. Oczywiście wiedziałem, gdzie Go szukać, gdy potrzebowałem, żeby coś dla mnie zrobił. Modlitwa była dla mnie formą zabezpieczenia na wszelki wypadek. Na szczęście – choć zajęło mi to całe lata – odkryłem, że można być w osobistej relacji z Jezusem. A bardziej niezwykłe jest to, że On pragnie tej relacji bardziej niż ja! I nigdy nie zmusza nas do odpowiedzi na swoje zaproszenie. Odkryłem, że przyjaźń z Jezusem jest jedynym spokojem na odnalezienie pokoju, poznanie Jego zamysłu wobec naszego życia – mówi Aleksander z Pisza.
Modlitwa
Czym konkretnie jest osobista relacja? Hm? To więź łącząca dwie osoby. I aby ta więź mogła się rozwijać i pogłębiać, potrzebna jest obustronna komunikacja. Żeby mogła zaistnieć, możliwość wyrażenia siebie muszą mieć dwie osoby. Na tym polega relacja Jezusem. I chociaż nasza więź z Jezusem powinna również polegać na odpowiadaniu miłością na Jego bezwarunkową miłość, to podstawowym jej elementem powinna być komunikacja. Obustronne porozumiewanie się jest podstawą, na której można budować. Jeśli chcemy poznawać Pana, to koniecznie musimy rozmawiać z Nim na modlitwie. Co więcej, jeżeli chcemy mieć dobrą, osobistą relację z Jezusem, to musimy się modlić codziennie. Bez względu na to, jak bardzo chcemy wypełniać wolę Bożą, przyjdą w naszym życiu dni, kiedy nie będzie nam się chciało modlić. I chociaż w samym odczuciu niechcenia nie ma nic złego, to w zgodzie na to, żeby odczucia kierowały naszym życiem duchowym, już tak. Intymność pozwala nam trwać w kochających ramionach Ojca. Pozwala zrozumieć siebie, stanąć w prawdzie przed Panem Bogiem. Jestem, jaki jestem, jestem twój, za darmo. Ojcze nasz, odmawiam kilka razy w ciągu tygodnia i właśnie ta modlitwa pomaga mi w walce z jedną z moich największych słabości. Podczas modlitwy mam skłonności do koncentrowania się na sobie. Odruchowo skupiam się na tym, czego akurat mi brakuje i czego mi potrzeba. I chociaż nasz Pan oczywiście chce, żebyśmy przedstawiali mu swoje potrzeby i pragnienia, to ważniejsze jest, abyśmy koncentrowali się na Jego pragnieniach – mówi Krysia z Giżycka.
Jezus chce się z nami komunikować. Może przemawiać w tajemniczy sposób, może mówić do nas w ciszy, a czasami może nawet dać nam wyraźnie usłyszeć swoje słowa. Przede wszystkim nigdy nas nie zignoruje. Z biegiem czasu będziemy bardziej odczuwać Jezusa w swojej modlitwie. Rozmawiajmy z Nim, jeśli nawet nie mamy na to ochoty i nie widzimy, żeby ta rozmowa przynosiła jakieś efekty. Z każdym dniem nasza relacja będzie się pogłębiać i w pewnym momencie zorientujemy się, że nie możemy się doczekać, żeby porozmawiać z Panem o czymkolwiek.
Czas dla NIEGO
Kiedy należy się modlić? Każdy z nas ma swój własny rytm. Mimo, że mamy kontakt modlitewny z Jezusem w ciągu dnia, to dobrym pomysłem jest nawiązanie relacji z Nim zaraz po przebudzeniu i bezpośrednio przed snem. Każdy nowy dzień jest darem od Pana Boga. Rozpoczęcie go od modlitwy pozwala zdystansować się od spraw, które każdego dnia nas zaprzątają tak, aby nie stracić z oczu Bożego planu. Codzienna modlitwa ofiarowania sprawi, że cokolwiek będziemy robili, to stanie się modlitwą i uwielbieniem Pana Boga. Natomiast pora wieczorna pozwala nam stanąć w prawdzie, jaki był to dzień. Zastanawiamy się poprzez rachunek sumienia, które ze zrobionych przeze mnie dzisiaj rzeczy podobały się Bogu, a które nie. I tu jest czas na przeproszenie i uwielbienie Stwórcy.
Słowo i Sakramenty
Otwierając Biblię, spotykamy się z Panem, który do nas mówi. Tego nie można powiedzieć o żadnej innej książce na świecie. Jeśli chcemy bliżej poznać Jezusa, nie obejdzie się bez czytania Słowa Bożego. Bardzo często nasz Bóg przemawia z mocą i potrafi zawrzeć wiele treści w jednym lub dwóch zdaniach. Możemy tez Kościołowi pozwolić prowadzić się przez Biblię, kiedy sięgamy codziennie do czytań liturgicznych. Spotykając Boga na kartach Pisma Świętego, zaczynamy rozumieć, jak myśli i jak chciałby, żebyśmy postępowali w każdej sytuacji. I co ważne – możemy autorowi zadawać pytania.
Przyjmując sakramenty, spotykamy Jezusa. Jako, że osobista relacja z Panem jest konieczna, jeśli zamierzamy postępować zgodnie z Jego wolą, powinniśmy starać się przystępować do sakramentów możliwie najczęściej. Od kiedy zacząłem codziennie przyjmować Komunię św. i co dwa tygodnie przystępować do spowiedzi, poznałem Chrystusa bliżej, niż wydawało mi się, że to możliwe – mówi Jan z Olecka. Nie ma lepszego sposobu na poznawanie Pana niż częste przyjmowanie Go w Komunii św. Jeśli połączymy to z codzienną modlitwą i lekturą Pisma św., będziemy znać Jezusa bardzo dobrze! Pamiętajmy jeszcze o adoracji eucharystycznej. To bardzo owocny sposób na spędzenia czasu z Panem, który cierpliwie czeka na nasze odwiedziny. My i nasz Bóg….i ta cisza adoracji, zaglądanie sobie w oczy i łzy radości….
Jezus puka do drzwi naszych serc i chce być naszym przyjacielem. Czy Mu otworzysz?
Ks. Krzysztof Zubrzycki
