Czas mija szybciej niż życie i nie sposób zarejestrować wszystkiego, co jest naszą codziennością tak, aby nie umknęło to, co rzeczywiście tworzy i po prostu buduje każdego z nas i nasze wspólnoty, z których wyrastamy i w których wzrastamy…
- Różaniec do granic… Październikowy czas wielkiej różańcowej modlitwy w intencji Ojczyzny – w tym roku miał inny „kształt”. W I Sobotę Miesiąca – nie wędrowaliśmy z różańcem w ręku „do granic” Polski, ale inne, nowe wyznaczaliśmy granice, aby nie zaniedbać, nie przeoczyć, nie osłabić żarliwego wołania o ratunek w najważniejszych polskich sprawach. Także Sanktuarium w Suwałkach rozbrzmiewało żarliwymi i serdecznymi „Zdrowaśkami”, które wyznaczały „owe granice bez granic” w naszych sercach i co najważniejsze, wraz z gorliwością rozmodlonych wiernych – granice te poszerzały się i tworzyły jeden wielki Łańcuch Nadziei, że ostateczne zwycięstwo przyjdzie przez Maryję… Nie było „atrakcji” organizacyjnych, nie było pokazów telewizyjnych, ale był i – ufam, że będzie –Różaniec już Bez Granic, dzięki któremu moce Zła, także w naszej Ojczyźnie, zostaną pokonane…
- 12 października br. – Droga Krzyżowa Uzdrowienia: „JEZUS LEKARZ I NAUCZYCIEL”. Już minął miesiąc od kolejnej, wymownej uroczystości w naszym Sanktuarium, dzięki której wkroczyliśmy w bardzo ważne dla nas, katolików, przygotowanie każdego z nas, do Wielkiego Jubileuszu Odkupienia, który nastąpi w 2033 roku. Obecnie, w każdy drugi piątek miesiąca, w suwalskim Sanktuarium, po Mszy Św. o godz. 18.00, która jest dla obecnych „powrotem do pierwszego Wieczernika”, wychodzimy na kamieniste alejki miejskiego parku, aby przejść Drogę Krzyżową Uzdrowienia, aby uobecniać – pośród nas i w nas – wielką Tajemnicę Męki i Śmierci Pana Jezusa, a nade wszystko, aby uzdrawiać wszystkie zranienia, które niejednokrotnie zniewalają nasze człowieczeństwo i potrzebują prawdziwego Lekarza… Przesłanie październikowej Drogi: „Jezus Lekarz i Nauczyciel” łączyło tak ważne powołania – profesje współczesnych lekarzy i nauczycieli, którzy w obecnej rzeczywistości stają przed bardzo trudnym wyzwaniem i potrzebują prawdziwego uzdrowienia…
Rozważania Drogi Krzyżowej prowadził Ks. Jarema Sykulski, Kustosz Sanktuarium.
„Byłem u lekarza – usłyszałem wyrok – jestem chory. – A miałem taką nadzieję, że będzie inaczej, że wyrok będzie inny, bardziej łaskawy. – A jednak lekarz – jak sędzia – ogłosił wyrok… Jezu, Lekarzu – dziś przyszedłem do Ciebie, Najlepszego Lekarza – nie po wyrok, ale najlepszą diagnozę, przychodzę do Ciebie jako Lekarza i najlepszego Nauczyciela… Co chcesz mi dzisiaj, tu i teraz powiedzieć? – Że wyrok może być łaską? – Że nie skazujesz mnie na chorobę, ale przez chorobę przywracasz mi życie?”.
Pośród akompaniamentu szeleszczących liści – niczym cichej modlitwy naszych serc – nieśliśmy KRZYŻ – i alejki naszego parku stawały się miejscem prawdziwego spotkania Boga – Człowieka, z każdym z nas, z każdym obecnym tu człowiekiem, spragnionym takiej miłości, która stanie się prawdziwym i skutecznym lekarstwem, które podniesie, umocni, uleczy, uzdrowi, ale też doprowadzi – poprzez nasze trudne, codzienne, krzyżowe ścieżki – co prawda poprzez Golgotę – ale do… Uzdrowienia.
„I znowu muszę stanąć w Prawdzie…, to nie Krzyż był za ciężki, ale ja jestem za słaby. Tak wielu zabiega i robi wszystko, żeby Chrystus upadał. Każdy grzech jest dołożeniem ciężaru. Nawet mistrzowie świata w podnoszeniu ciężarów mają swoje ograniczenia, a ja ciągle Jezusowi dokładam…
Jezu Lekarzu i Nauczycielu… zdradzonych żon i mężów…, Jezu Lekarzu i Nauczycielu…alkoholików…, Jezu Lekarzu i Nauczycielu… zniewolonych hazardem ,pornografią, Internetem…, Jezu Lekarzu i Nauczycielu… ludzi załamanych z głęboką depresją…, Jezu Lekarzu i Nauczycielu – ludzi duchowo i fizycznie poranionych…Daj siłę i zrozumienie, że upadek, to jeszcze nie koniec, upadek, to przystanek; upadek, to początek nowej drogi…”
Dla nas, suwalczan, otworzyła się nowa możliwość, można powiedzieć NOWA SZANSA! W każdy drugi piątek miesiąca możemy wyruszać Krzyżową Drogą Uzdrowienia, aby prawdziwie i mądrze iść w Prawdzie… ku Zbawieniu… ku Życiu…!
9 listopada 2018 r. – o godz. 18.00 – w naszym Sanktuarium – kolejna, tym razem miejska, Droga Krzyżowa Uzdrowienia i Przebłagania za nasze narodowe grzechy – w 100. rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości .
- Nabożeństwo Fatimskie – 13 października br.- Wierni czciciele Matki Bożej, po raz ostatni w tym roku, w 101. rocznicę Objawień Fatimskich – w przededniu Dnia Papieskiego – wraz ze św. Janem Pawłem II modlili się, ogarniając wszystkie troski i problemy, prosząc o pokój w naszej Ojczyźnie i na całym świecie. Procesja wokół naszego Sanktuarium – na wzór Fatimskiej – rozświetlona była lampionami, które unosiły się ku Niebu, na każde wyśpiewane „Ave”. Kochamy Maryję, pod Jej Obronę się uciekamy i żarliwie wołamy do Jezusa, za Jej potężnym i skutecznym orędownictwem…
- Dzień Dziecka Utraconego – 15. 10. 2018 r. – Po raz kolejny modliliśmy się w czasie Mszy Św. za dzieci zmarłe przed narodzeniem, w intencji dzieci utraconych, które nie ujrzały tego świata z różnych powodów. Potrzebna jest pamięć i wielka modlitwa zwłaszcza za tych rodziców, którzy doświadczyli bolesnej utraty dziecka poczętego i zmarłego przed narodzeniem, ale też za tych rodziców, którzy dopuścili się zabójstwa na własnym, bezbronnym dziecku, które zostało przez nich skazane na śmierć przed narodzeniem.
- Św. Huberta – Patrona Myśliwych – już tradycyjnie w naszym Sanktuarium-11. 18 r. o godz. 18.00 – Msza św. w intencji myśliwych całego regionu.
Bożenna Szynkowska
