„Nie przejmujcie się trudnościami, bo to chleb powszedni…” – słowa bł. ks. Stefana Kard. Wyszyńskiego wybrzmiewają jakoś wyraziściej, kiedy dane jest nam wręcz namacalnie dotykać przedziwnie trudnych sytuacji, które – niestety – pojawiają się wokół nas. I właśnie wtedy, gdy codzienność „doprowadza nas” na trudne Wzgórze Golgoty, kiedy wszystko woła, że Krzyż się chwieje – właśnie wtedy tworzy się w nas przestrzeń wdzięczności Panu Bogu za Dar Jego Miłosiernej Miłości – za Dar Jego Obecności w naszym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i za Bożą pewność podkreśloną także słowami Błogosławionego Prymasa: „To nie Krzyż się chwieje, to świat się chwieje – Krzyż stoi”…
- 13 października br. – ostatnie w tym roku – CZUWANIE FATIMSKIE… to uwieńczenie Maryjnych Spotkań, w czasie których wierni czciciele Pani Fatimskiej oddając cześć i hołd Matce Bożej, wypraszali dla nas i świata całego – tak konieczny pokój. Suwalskie Sanktuarium stało się już od kilku lat miejscem szczególnej czci oddawanej Maryi, a tym samym miejscem utrwalania w nas wierności Jezusowi, Ewangelii i Kościołowi Świętemu.
- Modlitwa o powołania… jest szczególnym wyzwaniem, które zajmuje priorytetowe miejsce w naszych sanktuaryjnych modlitwach – od początku była i jest gorliwa modlitwa o nowe, liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne, misyjne, do Świeckich Instytutów Życia Konsekrowanego i do Służby w Kościele…
W myśl sugestii księdza biskupa Jerzego Mazura, biskupa ełckiego – wszystkie Wspólnoty działające przy sanktuarium – miały możliwość niejako „spojrzenia wstecz”, w jaki sposób „dbały” o powołania do służby w Kościele, a także podjąć nowe wyzwania, aby nigdy nie zabrakło robotników na Żniwo Boże… Warto podzielić się radością, że dotychczas nie brakowało w naszym sanktuarium modlitewnego zatroskania o tych, którzy niezbędni są do posługiwania w pracy duszpasterskiej Kościoła. Niemal w każdym dniu każdego tygodnia podejmowane były i są nadal – konkretne wołania w tych intencjach:
- Codziennie w „Godzinie Miłosierdzia” – modlitwy o powołania za kapłanów, którzy posługiwali i posługują w Suwalskim Sanktuarium.
- Przed każdą Mszą św. – kapłani wzbudzają intencje: za naszych kleryków, za ełckie seminarium i o nowe, święte powołania do służby w Kościele.
- W każdy czwartek wierni odmawiają różaniec w intencji kapłanów posługujących w naszej parafii, za kleryków i o nowe liczne powołania do służby w Kościele.
- W cotygodniowym Biuletynie „Serce Sercu”- systematycznie podejmowana jest tematyka powołaniowa, w tym podawany jest kontakt dla zainteresowanych, aby mogli łatwiej odnaleźć swoje miejsce do służby w Kościele.
- Na zaproszenie ks. Jaremy Sykulskiego, proboszcza i kustosza sanktuarium, przybywają do nas kapłani, zakonnicy, osoby życia konsekrowanego – z posługą powołaniową, która „obejmuje” przede wszystkim uczniów szkół z terenu parafii (spotkania, rekolekcje…)
- Wszystkie wspólnoty mają w swojej formacji podstawowe „zadanie” – troskę o powołania. Każda wspólnota w inny sposób tę troskę „wyraża”, ale na pewno ogarnia szczerą, gorliwą i wytrwałą modlitwą kapłanów i osoby życia konsekrowanego.
- Powołania do życia małżeńskiego, rodzinnego… każde powołanie – jest otoczone w naszym sanktuarium modlitewną troską.
- Przygotowanie dzieci i rodziców do I Komunii świętej – to także formacja w duchu modlitwy i tworzenia postaw, które służą budowaniu rodziny, bo rodzina jest pierwszą szkołą wiary i modlitwy. Rodzice mają wielkie wsparcie duchowe, gdy razem z dziećmi spotykają się w sanktuarium i pod czujnym okiem ks. proboszcza przygotowują się do pierwszego przyjęcia Pana Jezusa.
- Dzień Dziecka Utraconego… jak co roku jest „hiobowym wołaniem” rodziców, których dzieci zmarły przed narodzeniem. Jest to także pogłębianie świadomości – jak bardzo ważna jest troska o każde życie od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. W Suwalskim Sanktuarium Dzień Dziecka Utraconego jest świadectwem wiary zarówno rodziców zmarłych dzieci przed narodzeniem, ale także stał się możliwością uzyskania przebaczenia przez tych rodziców, którzy – niestety – dopuścili się strasznego czynu zabójstwa i dotychczas nie odnaleźli drogi do Przebaczającej Miłości Boga, Ojca Bogatego w Miłosierdzie.
Listopad – 2021 Bożenna Szynkowska
